58.

rok temu o tej porze siadałam w kuchni, ze słuchawkami na uszach, i słuchając audiobooków robiłam mitenki do okolic 2h00. mijał mi tak wieczór za wieczorem i absolutnie nie czułam się z tego powodu przemęczona. śpiąca rano - owszem, ale nic poza tym. w tym roku jednak czuję się tak jak w tej reklamie, zaczynającej się od "dziś sam jestem dziadkiem..". tak, tak właśnie się czuję. jak zdziadziały dziadek, jak stary kapeć. kaszlący, notorycznie zasypiający w autobusie, bez energii kapeć. a jak marudzący! ;)

z tego zeszłego roku zostało mi takie zdjęcie :)

57.

u niezdiagnozowanej na blogu pojawiła się przedwczoraj prośba o pomoc. przeklejam, bo ta pomoc naprawdę potrzebna jest już od dawna.

"niedziela, 30 października 2011

Pomoc

Muszę zwrócić się do Was o pomoc.
Moja sytuacja w kwestii zdrowia nadal jest zawieszona w próżni. Mamy kompletny dół finansowy (mąż zarabia 1200 zł), brakuje na wszystko... Nie mam pieniędzy na dalekie wyjazdy na nowe badania.Mogę tylko szukać pomocy przez internet.Ostatnim ruchem było przesłanie swojej dokumentacji dr poleconej przez fundację Rak&Roll. Jednak żadna z fundacji, z którą się kontaktowałam nie dysponuje funduszami na diagnostykę.
Na chwilę obecną największym zagrożeniem dla moich kości są patologiczne złamania. A następstwem złamań np. kręgosłupa są paraliże, niedowłady i całkowite skazanie na pomoc drugiej osoby.
Z powodu braku pieniędzy (co miesiąc mam wybór między opłaceniem przedszkola dla Dziecka,a kupnem leku hamującego resorpcję kości i zmniejszającego ból) nie przyjmuję zastrzyku trzeci miesiąc. Lek nazywa się Bonviva, dawka 3mg/3ml, jedna ampułkostrzykawka kosztuje obecnie w najtańszej aptece 610 zł. Nie jest to lek działający docelowo, ale poprawia jakość mojego życia. A to dla mnie bardzo dużo.

Za każdą pomoc będę ogromnie wdzięczna.

To są dane mojego konta:
Magdalena Baradowska
ul. Jasna 63/6
70-777 Szczecin
Bank Spółdzielczy w Gryfinie
nr rachunku 12 9377 0000 0008 4668 3000 0010

Poniżej przedstawiam receptę i stałe zlecenie na comiesięczne przyjmowanie leku."

56.

a tak wyglądaliśmy dokładnie rok temu, mniej więcej właśnie o tej porze :)

przed:

w trakcie:

i już po:

(fot. e.brzozowska)

55.

u myszopticy zagrodowej rozdawajka, że buty z radości spadają. się zapisuję i wnioskuję pokornie i uniżenie o wylosowanie mnie, mnie, mnie :)

jest też rozdawajka u dorothei, na którą z kolei miałam się przekornie nie zapisać. ale pękłam i się zapisałam (bo a: chciałabym dać komplecik komuś w prezencie, bo be: gdy zobaczyłam datę losowania, wiedziałam, że to nie przypadek).

54.

od niemal dwóch tygodni urlopujemy z panem mężem. urlopujemy w domu zajmując się sklep(iki)em, spędzając czas z zenkowym, czytając w łóżku do godzin wczesnopopołudniowych, odsypiając cały ostatni rok (pan mąż) bądź nieudolnie próbując to robić (ja). na drutach i krośnie nie zrobiłam nawet 1/3 tego co planowałam, nie przeczytałam też tyle ile chciałam, nie naoglądałam się filmów. nie zrobiłam tych-wszystkich-zaplanowanych-rzeczy. mieliśmy też nadzieję na nieco cieplejszą pogodę. wiem, że to ładna jesień, wiem, że fajna. ale tak strasznie chciałam jeszcze trochę ciepła.. z niepokojem myślę o poniedziałku, kiedy to będę musiała wstać po drugim dzwonieniu budzika (bo sen udało mi się rozregulować pierwsza klasa ;)) i pójść do pracy. bo ani za pracą nie tęsknię ani nie jest mi łatwo łączyć pracę, sklepik i jakieś tam jeszcze życie prywatne. bo czuję się dennie z całą tą frustracją wynoszoną z pracy i ciągłym zasypianiem w autobusie. więc zamiast cieszyć się urlopem w pełni, cieszyłam się tylko półgębkiem, a drugim pół odliczałam z niepokojem dni do jego końca (ja już je odliczałam nim jeszcze urlop się zaczął!).

po kilkukrotnym podchodzeniu do wzorów przeróżnych (bo każdy z nich strasznie zrobić chciałam i nie mogłam nie spróbować jak by jednak wyglądało w tym innym i jeszcze innym i tym jeszcze inniejszym), po kilkukrotnym zmienianiu drutów (bo przecież nie można się raz zdecydować na to jak ma komin wyglądać, ooo nie) powstał prościutki jak drut ribbed cowl dla cioci biedro, której go oczywiście jeszcze nie wysłałam, ale oczywiście nie omieszkałam przymierzyć na zeniu ;)

a zaraz po nim na druty poszedł chunky we fiolecie by stać się GAP-tastic :)


a tak nasz urlop spędzał zeniutek :)

53.

u mnie w pracy nie jest teraz ciepło. owijam się więc moim szalikiem najukochańszym z malabrigo (czarny, podfilcowany - a jakże - ale przez to jeszcze bardziej miękki i kochany), w łapy zimno, w brzuchu pusto bo bez śniadania. roboty sporo. ogólnie, może nie jakoś bardzo źle, ale do przyjaźnie nastawionych do świata raczej nie należę. do czasu. do czasu gdy trafiam na kasinego filcotka.. z wąsikami z drops paris :) no i jak tu się uśmiechnąć do ekranu? no jak? :) malutki wąsik, a cieszy ;)

52.

trochę mi pan mąż w ostatnim czasie chorował ,więc się do zdjęć żadną miarą nie nadawał, ale dzisiaj nie było już zmiłuj - postawiłam pod ścianą, owinęłam szalikiem i kazałam stać-spokojnie-do-jasnej-cholery ;) na pierwszy ogień poszedł mój, najmojszy, pasiasty (po 2 motki drops delight 01 i 14), który wciąż jeszcze za ciepły jest by jakiekolwiek wyjścia w nim uskuteczniać:

a na drugi pasiasty w wersji cieńszej (po 1 motku drops delight 02 i 13), który dla cioci biedro (ciocia biedro jest ciocią tylko z nazwy) był robiony, żeby na wczesną jesień miała czym szyję owijać :) ale ponieważ ciocia biedro na urlopie to szalik wciąż jeszcze u nas leży sobie i grzecznie czeka:

nie muszę dodawać, że już bym chciała zacząć następny, ale poczucie przyzwoitości ;) nieco mnie powstrzymuje, prawda? :)


aaaa, i na facebooku mamy już nieco łatwiejszy adres :)

51.

ta dam! z wielką przyjemnością przedstawiam moją nową osnowę z malabrigo sock w kolorze rayon vert (zielenie mi stąd gdzieś uciekły i ogólnie jest pewne przekłamanie barw, ale tak bardzo podobała mi się kolorystyka tego zdjęcia, że postanowiłam tego nie zmieniać). na tej osnowie powstało już sporo centymetrów szala, który tka się wolno i krzywo, ale cieszy mnie niezmiennie każdy jego centymetr :) zdjęcia jakieś niby zrobiłam, ale wyszły mi tak marnie, że z litości do samej siebie czym prędzej je usunęłam.

p.s. i niczego jeszcze ani nie zerwałam ani nawet nie zmechaciłam :)

50.

no to dorzucam kilka zdjęć do poprzedniej notki :)

moja pierwsza osnowa (drops delight 05) w wersji ładnej:

i w wersji przeze mnie ścioranej i już zerwanej:

ciasteczka gwiazdki o smaku imbirowym (tyle ile zostało po rzucaniu się na nie od razu po wyjęciu z piekarnika. na wierzchu kilku reprezentantów ostatniej partii wstawionej do piekarnika, o której mi się zapomniało):

początek cieńszej wersji pasiastego:


p.s. a w ramach prywaty tylko jeszcze dodam, że mamy teraz promocje na:
- drops limę (do końca września)
- drops lace (do końca weekendu)
- włóczki zielone i zielonopodobne (do środy)
i oczywiście zapraszamy do skorzystania z nich :)

49.

co robi tuptup, gdy nie pisze? próbuje żyć swoim własnym życiem. dużo pracuje na etacie. odsypia. zawiesza się. wyjeżdża do miejsc dla siebie najważniejszych. szarotkuje. pozwala by viola zrobiła jej ostatni rząd pasiastego i pierwszy aestlight shawl. zaczyna kolejnego pasiastego w wersji cieńszej i brązowo-czerwonej. strasznie wolno czyta. odbiera krosno z poczty. osnuwa po raz pierwszy. przeciera osnowę z kretesem. osnuwa po raz drugi. nie odpisuje na maile. piecze ciastka gwiazdki. wysyła dużo mms'ów. gubi ulubiony kolczyk. kupuje najulubieńsze wino. zmęczona składa wniosek o urlop.

no, to tak w skrócie co u mnie :) bo zdjęcia, oczywiście, zostawiłam w domu.

48.

w piątek wyszła polska wersja "deus ex" - gry, na którą pan mąż czekał niecierpliwie od kilku miesięcy i na którą jeszcze bardziej niecierpliwie rzucił się od razu po wniesieniu jej do mieszkania. byczę się więc sama ze sobą, jedna maseczka na twarzy, potem druga, odpisywanie na maile, podliczanie budżetu w wersji "mniej więcej i na oko", robienie głupich min do lustra, przeglądanie netu.. wszystko to mogę robić (i robię) gdy pan mąż jest w stanie używalności i pełnej świadomości, ale w tej chwili smakuje to tak jakoś.. lepiej :)

w mojej głowie o pierwszeństwo robótkowe walczą trzy projekty:
1. cienki pasiasty z delighta w brązach i czerwienistych pomarańczach (dla przyjaznej duszy)
2. czapa z socka (tylko jakiego? najlepiej mi w czarnym ale mam też chęć na kolor)
3. jakikolwiek szalik utkany na krośnie.

w drodze naturalnej selekcji odpadł oczywiście punkt trzeci ;) więc jak znam siebie za chwilę będę miała po prostu zaczęte DWIE nowe robótki ;) (oprócz tych kilku leżakujących, bo przecież nie może być zbyt prosto i uporządkowanie ;))

47.

cóż mogę powiedzieć - jutro poniedziałek a to nigdy nie napawa mnie optymizmem i dobrą energią. nienawidzę poniedziałków, tego że odliczanie do weekendu dopiero się zaczyna i do środy czas będzie niezwykle rozciągliwy. nienawidzę faktu, że nic z tego co robię w pracy nie przynosi mi już satysfakcji i uczucia dobrze spełnionej misji. tym trudniejsze jest wejście w poniedziałek im bardziej leniwy był weekend. a ten taki właśnie był :) czytaliśmy długo w łóżku popijając kawę (pan mąż) bądź mleko z kroplą kawy (ja) i spędziliśmy trochę czasu z moją mamą, która wpadła do warszawy na niecały dzień. poza tym pan mąż zrobił tartę z kurkami i jak słowo daję - bardzo niezła była :)

ze spraw włóczkowych:
- sklepikowo zapraszamy na tydzień z malabrigo lace, które do 28.08. będzie o 10% tańsze :)
- do końca miesiąca mamy też obniżone o 10% ceny drops: muskat, paris i lin :)

- naszemu sklepikowi właśnie strzeliły dwa miesiące - dziękujemy za to, że spędziliście je z nami :)

- moje napalenie na tkanie na krosnach weszło w kolejną fazę - teraz już śni mi się po nocach :)


aaa.. i dostaliśmy grzyby zbierane przez violinka - matko, jak cudnie one pachną! :*

aaa.. no i jeszcze jedno "aaa.."! na naszym facebooku powolutku zaczynają się pojawiać użyczone przez Was zdjęcia robótek, z włóczek u nas zakupionych. jeśli chcielibyście, aby i Wasze tam zawisły dajcie znać. serdecznie się polecamy :)

..i po rozdawajce od Kociej Mamy

przepraszam, że dopiero teraz wrzucam wynik losowania, ale zupełnie nie dało się wcześniej. losowaliśmy tradycyjnie metodą na sierotkę, w której to roli wystąpił - również tradycyjnie - pan mąż. i żeby nie przedłużać:

serdecznie gratulujemy :)

46.

długoweekendowo cudownie nic się nie dzieje, więc się byczymy aż miło :) bo i na drutach ciutkę porobiłam, i poczytałam, i pan mąż na komputerze sobie pograł, i na "debiutantów" do kina wreszcie poszliśmy (polecam bardzo), i jeszcze "złą kobietę" obejrzeliśmy przed snem (i tej z kolei nie polecam bardzo). a przed nami jeszcze całe dwa dni nic-nie-robienia :)

w tym wszystkim jest jednak coś, co absolutnie nie daje mi spokoju. ta notka na stronie malabrigo, a dokładniej TE szaliki. chcę takie, chcę bardzo, chcę aż do bólu sobie, taki sobie utkać. no po prostu muszę. jest tylko jedno, maluteńkie, "ale" - nic absolutnie o tkaniu nie wiem. nic a nic, zero. poratujecie? oświecicie? proooooszę..

na do-zobaczenia obrazki z wczorajszego robienia pasiastego:

i z kolejnego zeniowego wpakowania się do kartonu:

rozdawajka od Kociej Mamy

mamy dziś trochę lenia, więc nie robiliśmy nowego zdjęcia, ale taki - dokładnie taki - motek dostaliśmy od zaprzyjaźnionej z nami Kociej Mamy. Kocia Mama ten motek kupiła i poprosiła, żeby w jej bardzo anonimowym imieniu zrobić rozdawajkę. a więc uwaga, uwaga! robimy to :)

losowany będzie motek drops verdi w kolorze fioletowym z dodatkiem szarawej zieleni (lub zielonkawej szarości). skład: 15% moher, 20% wełna, 48% akryl, 17% poliester. waga motka: 350g, szacowana długość: 1225m.

w losowaniu bierze udział każdy, kto do 15. sierpnia do godziny 23h59 zostawi komentarz pod tą notatką i umieści na swoim blogu informację o rozdawajce od Kociej Mamy. losowanie odbędzie się 16. sierpnia wieczorem :)

serdecznie zapraszamy w swoim i Jej imieniu :)

45.

kolega przysłał mi dziś na dzień dobry: "hej aga, oto poranek moich kotów" :) więc się dzielę za jego zgodą :) koty to pan kot i ciut od niego młodsza panna kotka. najbardziej mi się podoba ta łapka pana kota zarzucona niedbale i z lekka władczo na pannę kotkę ;)

44.

ponieważ dotarła do mnie wczoraj paczka z malabrigo, pozwolę sobie pouprawiać nieco prywaty. a ponieważ fotografowałam motki do 1h30 zrobię to bez polotu, leniwie i z pewną taką nieee..dbałością ;) udało nam się zamówić 14 kolorów, będących kompromisem pomiędzy tym co my chcieliśmy a co było w magazynie malabrigowym :) przy okazji zamawiania dowiedzieliśmy się, że nie możemy dostać po dwóch torbach malabrigo sock z tego samego farbowania z bardzo prostej przyczyny: otóż, malabrigo sock jest farbowane w bardzo malutkich partiach. tak małych, że na dwie torby nie ma szans. czyli, jeśli potrzebujemy więcej niż pięciu motków do robótki, pozostają dwa wyjścia (które każdy zna, ale napiszę i tak, bo chwilowo oprócz markowania pracy, nie mam nic pilnego do zrobienia):
1. wymieszać farbowania i robić rzędy zamiennie.
2. zrobić sobie z jednego farbowania tyle, żeby z drugiego móc symetrycznie dodać np. rękawy od jakiejśtam wysokości.
jak znam życie znacie jeszcze po co najmniej cztery inne rozwiązania a na dodatek poprawicie mnie z tymi dwoma, ale trudno, jakoś wezmę to na klatę ;)

ponieważ trzy kolory (violeta africana, alcaucil, cordovan) nie wymagały ponownego fotografowania, dodaliśmy je już rano - dla porządku jednak podzieliliśmy je wg numerów farbowania. dzięki temu Wy będziecie wiedzieć co kupujecie a my będziemy mieć porządek. reszta kolorów (velvet grapes, candombe, primavera, eggplant, light of love, terracota, impressionist sky, stonechat, arbol, boticelli red, tiziano red) pojawi się "na półkach" raczej późnym wieczorem i jutro. niestety, najpierw muszę popracować w pracy, potem dojechać do domu, i wtedy popracować nad tyloma zdjęciami ile zdążę, a potem łapać pana męża w jego drodze z pracy i gnać po kolejną paczkę do firmy kurierskiej (bo do autobusu sama z paczką się nie wczołgam, choćbym chciała).

a w autobusach, moje drogie, poczytam sobie anthony'ego bourdain'a, w którego soczystym języku i pasji jedzenia, ostatnio się z panem mężem po prostu zakochaliśmy.

43.

poniższa notka jest przeklejoną w całości notką gackowej (a gackowa cytuje w dolnej części chustkę) - może ktoś z Was może pomóc, albo chociaż przekazać dalej..


"Krew potrzebna bardzo

Nie może być za długo spokoju.
I nie ma.
Tym razem pochorowała się teściowa. Na 10. sierpnia planowana jest operacja. Paskudna, okaleczająca i straszna, ale rozwiązująca problem i likwidująca strach definitywnie.
No i potrzebna jest krew.
Jestem honorowym krwiodawcą, ale od cukrzyków krwi nie biorą. I leków łykam trochę za dużo. Pan Mąż miał kiedyś żółtaczkę wszczepienną i jako krwiodawca się zupełnie nie liczy. Misia waży poniżej 50 kilo, ma zapalenie oskrzeli i pęknięte żebro - krwi od niej nie wezmą za nic.
Mój brat był już w stacji krwiodawstwa, ale akurat miał za wysoką limfocytozę (trzeba było zęby leczyć) i go odesłali z kwitkiem.
Jeśli ktoś z czytelników jest krwiodawcą i jest w Warszawie i chciałby oddać krew, to bardzo proszę.
Naprawdę bardzo, bardzo proszę.
Bez Alicji to ja sobie nie wyobrażam....

Krew dla Alicji Aleksandrowicz, szpital w Wieliszewie (Mazowieckie Centrum Onkologii)


Z bloga chustka.blogspot.com zapożyczyłam taki wpis:

1. jak oddać krew w innym mieście niż Warszawa?
"Jeśli w danym szpitalu nie ma punktu krwiodawstwa, wtedy oddajemy najczęściej w dowolnym miejscu w kraju i tam, w rejestracji, oprócz imienia i nazwiska należy jeszcze podać nazwę/ adres szpitala, w którym ma się odbyć zabieg."

2. dlaczego proszę o krew?
"W chwili kiedy w szpitalach jest krwi mniej niż jest potrzebne lekarz musi podjąć decyzję komu ją przeznaczyć. Normalnie pierw krew otrzymują dzieci, decyduje też konieczność przeprowadzenia operacji szybciej i szansa powodzenia operacji. Zaświadczenia o oddanej krwi na konkretną osobę powodują jakby przejście biorcy na początek tej kolejki.
Krew dla kogoś można oddać w każdym RCKiK na terenie kraju, nawet w innym rejonie niż jest szpital w którym leży biorca. Grupa krwi również może być 'niepasująca' do biorcy (na zaświadczeniu nie ma grupy krwi), w banku krwi zostanie dobrana odpowiednia grupa."

(odpowiedzi na pytania 1 i 2 skopiowałam z forum krewniacy.pl)

3. jak przekazać zaświadczenia o oddanej krwi, jeśli oddało się w innym mieście?
- można kurierem - do mnie; ponieważ, jak poinformowała Pani z RCKiK z ul. Saskiej, nie ma wewnętrznych powiązań pomiędzy poszczególnymi Regionalnymi Centrami Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa.
- możecie też wysłać bezpośrednio do szpitala, oczywiście z podaniem informacji, dla kogo jest Wasza krew.
Mazowieckie Centrum Onkologii Uczelni Warszawskiej
ul. Kościelna 61
05-135 Wieliszew

4. czy szpital w którym będziesz operowana będzie honorował zaświadczenia o oddanej krwi w innych punktach oddawania krwi, w innych miastach?
- tak! zadzwoniłam i upewniłam się. Pani z Krwiodawstwa z Wojskowego Instytutu Medycznego (czyli tam, gdzie będę operowana) była przeszczęśliwa, gdy dowiedziała się, że będzie jeszcze więcej zaświadczeń.

5. dlaczego grupa krwi nie ma znaczenia?
- dlatego, że ważna jest ilość jednostek krwi, którą zbiorę na moją operację.
czyli: przekażecie do Banku Krwi (albo do RCKiK) ileśtam jednostek krwi, w zamian ja dostanę do mojej dyspozycji również tyle samo jednostek krwi.
- dlatego, że to raczej nie krew będzie mi podawana, a jej składniki (np. albumina czy osocze - w zależności od bieżącej potrzeby chwili).

6. ile krwi potrzebujesz?
- nie wiem! mogę potrzebować krwi/składników krwi do przetoczenia przed operacją. może być potrzebna krew podczas operacji. może być potrzebna po operacji, jeśli (tfu! tfu! skuś baba na dziada!) zacznę krwawić albo będę mieć problemy z morfologią.

7. do kiedy można oddawać krew?
- do wtedy do kiedy kurier/pociąg da radę dostarczyć mi oryginalne zaświadczenia o oddanej krwi, nie później niż do 8 sierpnia, zabieg planowany jest na 10 sierpnia.


Zmieniłam tylko dane na aktualne, chustkę przepraszam, ale sprawa jest pilna."

42.

tu, tu zajrzyjcie.
odpadłam. bo:
a. świetny pomysł
b. świetnie inspirujące
c. fantastyczne zestawienia kolorów

41.

hm, tak, wiem, umilkłam. dużo mi się na głowę zwaliło i mam bardzo krótki czas "pomiędzy". więc kusi, żeby już dzisiaj iść spać a jednocześnie jutro może już tego czasu nie być. więc pisz tuptup, pisz.

mama ostatnio powiedziała: "wiesz, kicia, oglądam czasem takie programy na discovery.. o takich niespotykanych przypadkach medycznych. takich wręcz nieprawdopodobnych. to takie straszne nieszczęścia. oglądam, bo to mnie uczy pokory". to "ostatnio" było miesiąc temu, ale bardzo mi w głowie siedzi. bardzo mi w tej głowie głośno brzmi.. nie włączam discovery - włączam komputer i czytam, czytam, czytam. o tym, że chemia nie pomaga, że może nowy sposób leczenia, że kolejna chemia, że czekanie na kolejne badania, na kolejne wyniki, na kolejną konsultację z kolejnym lekarzem. o tym, że jest poprawa albo jej zdecydowanie brak. że ktoś wyszedł a ktoś inny odszedł.. czytam i wyć mi się chce. i uczę się pokory. staram się.

i to, że nam czynsz znowu podnieśli, że mnie mój etat psychicznie wykańcza, że walczę z kurierami przy każdej przesyłce.. to wszystko jest takie małe, takie tyci. ważne dla mnie, ale tak ogólnie, życiowo, naprawdę małe.. chcę móc o tym pamiętać, chcę nauczyć się tego. nie przejmować się aż tak, tym wszystkim, co się wyprawia. i chcę, żeby nadal mi się wszystko w środku ściskało, gdy syreny wyć będą jak o 17h..


z rzeczy sklepowych:
- do 03.08. do 23h59 jest jeszcze lima w promocji :)
- lada moment powinniśmy mieć dwie dostawy
- kochane, a w zakładkę "moje rabaty" to Wy w ogóle zaglądacie? :)

40.

spokojnej nocy :)

39.

o nie, nie, nienienie! zamieniam się w redbullową panienkę! broniłam się jak mogłam, bo dla mnie wodomineralnej, świeżosokowej i mlecznej, smak rozpuszczonej landrynki zdecydowanie nie jest smakiem atrakcyjnym. jednak ta mała okropna puszka stawia mnie na nogi i pomaga zamienić spanie w autobusie na czytanie w autobusie. ba! dzięki tej małej puszce przestaję snuć się i ziewać, nabieram mocy. plan na najbliższe dni: znaleźć zamiennik dla tej landrynki. kawa odpada - bez mleka nie przełknę, z mlekiem zbuntuje mi się żołądek. yerba mate? dla mnie równie atrakcyjna smakowo co red bull spożywany razem z puszką ;) magnez łykać jak m&msy?

poza tym działo się w ostatnich dniach że ho-ho, bo u laury dużo nowych motków, bo u mnie dostawa dropsa (tak, podlansuję się tu, a co? ;)), bo pojawił się nowy piękny sklep z włóczkami, bo wróciła wreszcie viola z wakacji, z tymi swoimi włosami długimi i gęstymi, których zazdroszczę jej szczerze i niezmiennie. i jeszcze w dodatku opalona i wypoczęta!

o czymś jeszcze tu miałam.. aaaa, no już wiem :) drutoterapeutyczna iwona dała mi wyróżnienie blogowe (dziękuję :)). staram się być niełańcuszkowa (co nie zawsze mi łatwo przychodzi), bo o zapętlenie się łatwo, jednak z chęcią zrobię jak viola - napiszę o sobie siedem rzeczy.

1. mam kompleks jedynaka.
2. uwielbiam duże torby, w których zmieści mi się wszystko i jeszcze ciut miejsca zostanie.
3. jestem z tych czytających i kochających książki.
4. jestem nocnym markiem.
5. najgorszy obiad, jakim można mnie poczęstować to zupa szczawiowa, a po niej wątróbka z mizerią i kompot z rabarbaru lub suszek.
6. bardzo lubię pisać piórem.
7. mam słabość do notesów moleskine.

38.

pstryknęłam wczoraj początek mojego pasiastego :) wybrałam na niego dropsy delight 01 i 14. bo to takie najbardziej moje kolory (szary i purpura) ale w planach już oczywiście kilka następnych bo ciekawość mnie zżera straszna, jak się będą kolory przeplatać. więc pewnie pod choinką w tym roku będą królowały właśnie pasiaste :) cała magia tego szalika właściwie polega na niesłabnącej ciekawości drutującego - co dalej? co dalej? a jak teraz będzie?

spesówna, dla Ciebie, na specjalne życzenie :)

37.

przyszedł wczoraj pan mąż do domu, a ja w amoku. gary nie pomyte, obiadokolacja nawet nie zaczęta, zenio miałka od czasu do czasu patrz-no-na-mnie-babo.. a ja z nosem w drutach i motkach.
- a co to jest?
- no druty, delight..
- no ja widzę, że druty i delight. a skąd masz?
- noo nasze..
- no ja widzę, że nasze. cholera, osiem rzeczy masz zaczętych!

nie powstrzymałam się, nie potrafiłam. rzuciłam się na motki bezwstydnie i z dziką rozkoszą.


a wszystko zaczęło się od tego, że 3 lata temu, tuż po trafieniu na ravelry znalazłam i z miejsca dodałam do ulubionych taki szalik. wiedziałam, że prościzna ale nie do końca wiedziałam jak ją ugryźć. bo gdzie tu opis? nie znałam wtedy żadnych angielskich dziewiarskich słówek, według opisów z polskich książek (tudzież książek po polsku) nie potrafiłabym nawet oczka prawego i lewego zrobić, a nie było absolutnie nikogo kto by wytłumaczył o-co-cho. po jakimś (dłuższym) czasie oświeciła mnie viola i planowałam popełnić go w noro, ale na horyzoncie pojawiła się jakaś nowa zajawka i szalik znowu się przesunął w czasie i zdecydowanie na tył głowy. gdzieśtam niby o nim pamiętałam, gdzieśtam miałam na niego ochotę ale nie wiedziałam jeszcze, w którym dziesięcioleciu faktycznie go zrobię ;) wiecie, to tak jak z odchudzaniem - fajnie by było, ale jakoś ciągle nie po drodze i jak już to dopiero od poniedziałku ;) dwa dni temu wchodząc do pokoju doznałam olśnienia: o matko, mam delight! przecież to właśnie jest to, to jest teraz! mogę sobie poprzykładać do siebie motki, posprawdzać i trzepnąć pasiastego


dopisałam dotąd i zrobiłam "poranny" przegląd blogów, między jednym zdaniem a drugim. i jakoś nie czuję bym mogła teraz dokończyć to, co zaczęłam. mimo iż nigdy nie poznałam, a przeczytałam zbyt mało.. odeszła BagLady..

36.

witamy na nowym poziomie absurdu i abstraktu - po obniżce cen przyszedł czas na zablokowanie mnie :) mam nadzieję, że chociaż telefony się skończą :)

klasa sama w sobie ;)

35.

gwoli wyjaśnienia i żeby być fair:

• w poniższej notce NIE krytykuję miejsca, w którym się dialog pojawił a osobę krytykującą.
• osoby zostały oznaczone jako XYZ i IJK gdyż są osobami prywatnymi, i ta prywatność im przysługuje.

jeśli na krakowskim przedmieściu pani mi przejedzie wózkiem po stopie wkurzam się na panią a nie na krakowskie przedmieście albo władze warszawy.

34.

"pytaniom ważniejszym, pytaniom, na które jest więcej niż jedna odpowiedź, pytaniom, na które w ogóle nie ma odpowiedzi, trudno stawić czoło w ciszy. raz zadane nie wyparowują, zostawiając umysł w pogodniejszym nastroju. raz zadane zyskują wymiar i strukturę, gonią cię po schodach, budzą w nocy. czarna dziura wsysa swoje otoczenie i nawet światłu nie udaje się umknąć. czy w takim razie lepiej w ogóle nie zadawać pytań? lepiej być zadowoloną z siebie świnią niż nieszczęśliwym sokratesem? ponieważ przemysł spożywczy jest bardziej bezwzględny dla świń niż dla filozofów, podejmę ryzyko."

**

nie mam już 5 lat - naprawdę nie chce mi się w to bawić..

**

czas akcji: wczoraj
miejsce akcji: gdzieś w sieci

XYZ: hehe, zlustrowalam niedawno pewien sklepik wlóczkowy,gdzie na rybke są spore zniżki
IJK: ??
XYZ: i uśmiałam się, bo zniżki rzeczywiście extra,ale tak całkiem uczciwe to nie jest
IJK: sklep stacjonarny czyw sieci?
XYZ: bo dopiero w koszykudopisuje siedo tych ayrakcyjnych cen VAT :DDD
XYZ: i faktycznie wychodzi tak samolub nawet ciuteńke więcej,niż gdzie indzuej
XYZ : w sieci
IJK: uu, nieładnie
XYZ: a bylam ciekawa, gdzie tkwi haczyk ;) tych bardzo atrakcyjnych cen
XYZ : no, nieciekawie
XYZ: ten VAT to przecież spora kwota
IJK : no tak
XYZ: niektore klientki na pewno ciesz± się, że nabyly taniej, bo nie wszyscy sprawdzaj± szczególy - sama znam takie osoby


załącznik 1 (z regulaminu):

załącznik 2:


załącznik 3:

absolutnie nie brałabym do siebie tej rozmowy, gdyby nie wizyty osoby o zaskakująco zgadzających się danych. tak więc, droga Pani XYZ, proszę nauczyć się liczyć: 3+3 żadną miarą nie może dać innej sumy niż 6. podaję przykłady na tych akurat liczbach, gdyż materiał na poziomie 1. klasy szkoły podstawowej zapewne ma już Pani opanowany skoro potrafi Pani pisać.

i jeśli to tylko gapiostwo, to spoko, nie ma sprawy Pani XYZ, zapomnijmy o tym, możemy nawet uścisnąć sobie ręce. ale jeśli nie.. nie będę cicho siedzieć - potrafię się bronić i potrafię nie być na poziomie.

33.

pracowanie "na dwa etaty" dało wreszcie o sobie znać, i nie dokończywszy planu dnia, który kończył się w okolicy 3h, padłam jakoś koło 23h30. wiem i czuję, że tego potrzebowałam ale jednocześnie zła jestem na siebie jak cholera - jest tyle rzeczy do zrobienia, że boję się tego, że tak bardzo krótki jest weekend. zaraz się skończy i znowu trzeba będzie godzić sklepik z pracą etatową, długimi dojazdami i zleceniem, które dostałam oprócz tego wszystkiego. więc drutuję już tylko jadąc z panem mężem do pracy a czytam z niej wracając (pierwszą połowę powrotu spędzam na czytaniu, drugą - zawsze nieplanowanie - na spaniu).
wczoraj dojechały do nas włóczki, które miały zacząć pojawiać się w sklepie około południa. nie ma szans, dziewczynki, przez to moje padnięcie wszystko się obsunęło. przepraszam..

UPDATE: sfotografowałam 1/3 włóczek. spadła mi lampa i zbiła się żarówka (pan mąż jeszcze kończy zbierać szkło), nie wiem kiedy uda nam się ją dokupić i dokończyć zdjęcia :(

32.

za dwie godziny odbieramy paczkę z malabrigo od kuriera - jeśli wszystko pójdzie według planu jutro wieczorem motki powinny pojawić się w sklepie (muszę je w nocy sfotografować a jutro po pracy obrobić). dla niecierpliwych i chcących móc jakkolwiek zaplanować sobie zakupy bądź ich brak - lista kolorów, które powinny się znaleźć w paczce po jej otworzeniu:

malabrigo sock:
870 Candombe
853 Abril
859 Primavera
852 Persia
850 Archangel
808 Violeta Africana
416 Indiecita
810 Cordovan
809 Solis
195 Negro
855 Aguas
871 Playa
812 Chocolate Amargo
805 Alcaucil
854 Rayon Vert
807 Cote D'Azure
63 Natural
474 Caribeno
811 Eggplant

malabrigo lace:
192 Periwinkle
88 Indigo
83 Water Green
4 Sapphire Green

smacznego ;) jak już będę miała paczkę w rękach postaram się wrzucić jakieś zdjęcie poglądowe :)


UPDATE 20h27:
zdjęcie na szybko i tylko tak poglądowo - kolory nie są tu sobą, słońce za bardzo uciekało..

31.

z dedykacją dla gackowej - bardzo nie mogłam się powstrzymać ;)

30.

od bladego świtu jesteśmy na nogach, bo u nas coś tam z centralnym ogrzewaniem robią. wczoraj i przedwczoraj mogliśmy próbować ignorować panów robotników, bo działali u sąsiadów. dziś niestety u nas. oczywiście mieli być o 7h30 a dotarli ok. 12h30. bo po co szanować czyjś czas, prawda? ja rozumiem, że to ma być zrobione, ale obcy faceci łażący mi w bardzo brudnych butach po mieszkaniu, rozwalający ściany i robiący ogólnie pojęty rozpirz, to nie jest to z czym się godzę łatwo, więc niech albo dadzą pospać albo niech będą o czasie. aby nie było zbyt przyjemnie, dzwoniła też moja szefowa - mam się pojawić w pracy bo trzeba zrobić sprawozdanie (a my z panem mężem na 5-dniowym domowym urlopie, wściekli od ciągłego deszczu i całodniowego codziennego huku od-bladego-świtu). cieszę się jak cholera. widzicie jak z tej radości wyję? ;)

żeby jednak ten cały nasz urlop nie był do bani, przyjechał dziś do nas eucalan, który w sklepie pojawi się pewnie wieczorem, gdy już panowie sobie pójdą i będziemy mieć czas i na zrobienie zdjęć i opisy produktów. i malabrigo sock też już do nas jedzie :)

..i po rozdawajce okazjonalnej

do wylosowania w rozdawajce były dwa motki drops lace: czarny i biel ecru. każdy z nich ma 800m długości i waży 100g, skład: 70% baby alpaki i 30% jedwabiu.

aby wziąć udział w losowaniu należało:
1. dokonać zakupów w naszym sklepie do 3. lipca do 23h59 (i opłacić je najpóźniej 4.lipca).
2. każde zamówienie to oddzielny los w rozdawajce.
3. można było zapewnić sobie dodatkowy los umieszczając na swoim blogu informację o naszej rozdawajce (i dając nam o tym zdać).

aby nie przedłużać: wygrywa zamówienie 92 :) serdecznie gratulujemy - motki wyślemy jutro :)

29.

wspominałam może, że pan mąż świetnie gotuje? prawdopodobnie tak, jeśli jednak tylko tak mi się wydaje, muszę powiedzieć to głośno: pan mąż jest naprawdę niezły w te klocki. dzisiaj zostałam uszczęśliwiona tortem bezowym. beza w sam raz słodka, rozpływająca się na języku, lekko ciągnąca. dla mnie pierwsza klasa, a do bez na ogół mocno nieufnie podchodzę. na górę poszła bita śmietana i truskawki a do środka masa taka z masła i migdałów i nie wiem czego jeszcze. słodka i ciężka jak cholera, dobra w niedużej ilości i do zapijania wodą. zważywszy jednak, że to pierwszy tort bezowy pana męża, to - no panie mężu, szacun :)*

tort bezowy od góry prezentował się tak:

z boku, podjadany intensywnie przez violę, tak (dłoń skubiąca to dłoń violi, a w tle ociupinka piórkowego z malabrigo sock, w którym viola dziś wystąpiła. oczywiście nie muszę chyba mówić, że wyszedł jej tak pięknie i równiutko, że pan mąż, który był przy naszym przewijaniu motków, nie mógł uwierzyć, że to ręczna robota, prawda?):

a masa ze środka zaatakowana przez zenia tak:

28.

dopadł mnie dzisiaj jakiś taki wewnętrzny wściek. nie wiem, czy to kwestia totalnego niewyspania (pomimo położenia się spać o tak zwanej "ludzkiej porze"), czy tego bardzo mokrego drobnego deszczu, czy może po prostu tego, że do tej swojej pracy etatowej jeżdżę jak na skazanie. pewnie wszystko razem, pogłębione nieumiejętnością ogarnięcia kwestii przelewów zagranicznych w kontekście opłat za-nie-wiadomo co. nie jest dla mnie największym problemem to, że są. problemem jest to, że wysyłam jakąś sumę firmie mającej konto w tym samym banku a firma otrzymuje przelew pomniejszony o sumę tej opłaty. mogę im dosłać tą sumę ale przecież ona też pewnie zostanie pomniejszona. i tak w kółko. no to jak mam kurczę sprawić, żeby wszystko się zgadzało i mi i im w papierologii, hm? próbowałam też wczoraj sfotografować tą moją poziomkę odpowiednio umieszczoną w kontekście, żebyście mogły zobaczyć jak maleńka jest naprawdę. kombinowałam ze swoją dłonią. ale albo poziomki nie było przy niej widać, albo miałam dłoń-giganta i jakoś się szybko zniechęciłam. jutro coś wymyślę :)
z rzeczy fajnych: pod koniec przyszłego tygodnia (choć bardziej liczyłabym na początek jeszcze kolejnego) spodziewamy się dostawy nie-włóczek :) bardzo na nią czekam, ale myśl o konieczności kontaktów z kurierami mnie dobija. złe mamy z nimi doświadczenia, oj złe..

27.

po dwóch miesiącach czekania, czas powiedzieć to głośno: to by było na tyle w kwestii posiadania na balkonie donicy pełnej poziomek..

26.

dzięki gackowej, jedna z zagadek wszechświata została rozwiązana ;) otóż gackowa napisała do malabrigo i zapytała, jak prać malabrigo lace. dzięki jej uprzejmości mogę umieścić tu ich odpowiedź w swoim marnym tłumaczeniu (u gackowej w dużo zgrabniejszym jest już od kilku dni..).

jak prać rzeczy z malabrigo lace?

każda wełna nie będąca typu superwash będzie się filcowała – taka już jest natura tego włókna. aby ją wyprać, powinnaś ją zamoczyć w zimnej wodzie – nigdy ciepłej – z dodatkiem środków nie wymagających płukania, jak soak bądź eucalan. napełnij umywalkę lub miednicę chłodną lub zimną wodą i dodaj mydło*. wymieszaj. następnie powoli zanurz w niej robótkę. nigdy nie lej wody prosto na nią – ruch może filcować włókno. pozwól by się moczyła przez chwilę. następnie delikatnie przenieś ją na ręcznik. zawiń w ręcznik aby usunąć nadmiar wody a następnie połóż na płasko by wyschła i by nadać robótce pożądany kształt.

filcowanie ma miejsce przy połączeniu ciepła i ruchu. ciepła woda otwiera łuski włókien wełny i wszystkie dodatkowe ruchy je ze sobą sczepiają. na tym polega filcowanie. zbyt wiele poruszania robótką w zimnej wodzie, woda lecąca bezpośrednio na nią, spowoduje dokładnie to samo.

mam kilka ubrań zrobionych z malabrigo (worsted, lace, itp.), które dzięki delikatnemu traktowaniu się nie sfilcowały.

dzięki za pytanie,

pozdrawiam

antonio

* przy czym pamiętamy, że to ma być środek nie wymagający płukania. hmm. (uwaga odtuptupowa ;))

przy okazji przekopywaniu internetu pod kątem zakupu euclanu bądź soak (czy ktokolwiek z Was zna jakąś europejską firmę produkującą coś tego typu?) trafiłam na podstronę dotyczącą bezpłatnych próbek - może któraś z Was będzie miała ochotę skorzystać i podzielić się wrażeniami :)

ponieważ na stronie sklepu niewiele widać wrzucam tutaj - tak wyglądają dropsy delight z boku :)